Ugly..

Właśnie oglądałam Jaś Fasola : nadciąga totalny kataklizm. Na poprawę humoru :) Postanowiłam cieszyć się tym, że to nie będzie ostatni raz, gdy on tu przyjedzie. Tak, wiem ględzę o tym już od kilku postów. Ale to był wielki ból, jeszcze na fejsie gadają ciągle : jeej mam bilet ! To jest przytłaczające.

Ugly ? Tak, to jest odcinek pewnego programu "Tabu" na National Geographic Channel. Po obejrzeniu tego odcinka zdałam sobie sprawę, jak ludzie XXI wieku są zapatrzeni w piękno. To przykre, jak ludzie postrzegają innych, a przy pierwszym spotkaniu myślimy przeważnie tylko o wyglądzie. Ale czy to jest ważne ? Czy ważne jest to, że on jest ideałem piękna, czy może ważniejsze jest, jego wnętrze ? To, co dla niego jest najważniejsze. W komentarzach pewnie będziecie pisać, tak najważniejszy jest charakter, ale nie oszukujmy się, zwracamy szczególną uwagę na wygląd. Nie powiem, ja też zwracam na to uwagę, ale dla mnie ważne jest, jak czuję się z tą osobą. Jak traktujemy osoby pokrzywdzone przez los, osoby niepełnosprawne lub dziwnie wyglądające ? Czy to od nas zależy, czy rodzimy się piękni czy brzydcy ? Jeżeli zależałoby to od nas, pewnie ludzie na całym świecie rodziliby się wyjątkowo piękni. Lecz na świecie musi być jakaś harmonia, a my powinniśmy takie osoby traktować na równi z pięknymi okazami człowieka. Omijamy szerokim łukiem osoby "inne", te które nie są dla nas wystarczająco piękni. W programie opisano historię chłopca, który urodził się z zniekształconą twarzą. Dzieci, których rodzice nie nauczyli, by powinni postrzegać ludzi jednakowo, wyśmiewały go, ponieważ był chory i to nie była jego wina, że akurat on musi chorować. Rozumiem, dzieci nie zawsze wszystko rozumieją, ale dorośli, którzy przyglądali mu się i nie zwracali uwagi na to, że on to źle odczuwa, że jemu przykro. To jest cholernie nie fair, a marzeniem chłopca było to, żeby wyjechać gdzieś gdzie ludzie nie będą zwracali uwagi na jego twarz. On powinien marzyć o wycieczce do Disneylandu, a nie o tym, żeby ludzie go zaakceptowali ! Płakałam z tego powodu, bo to cholernie nie fair i nawet płaczę teraz. Ale po co płakać ? Społeczeństwo się nie zmieni, więc po co ? Podziwiam ludzi, którzy założyli agencję modelingową (nie mam pojęcia, jak się pisze :)) dla brzydkich i nie traktują ich z poniżeniem, ale z wywyższeniem ! Wielki szacunek ! Moja kuzynka jest osobą niepełnosprawną i zawsze, gdy chodzę z nią na miasto ludzie ciągle się jej przyglądają, bo jest "inna". Czasami mam ochotę tym ludziom przywalić ! Dlaczego o tym piszę ? Bo chcę Wam uświadomić, że wygląd to nie wszystko i powinniśmy zwracać uwagę na piękno wewnętrzne ! AMEN.
 No to coś o tym odcinku :)
Dziewiąta już odsłona dobrze znanej widzom serii Tabu nadal kontynuuje poszukiwania najbardziej niewiarygodnych zachowań, rytuałów i wierzeń praktykowanych w naszym świecie. National Geographic Channel zaprasza na program pełen dziwacznych historii i kontrowersyjnych postaci. 

Tak, to o nim mowa...

Brzydota
W pierwszym odcinku, Tabu porusza problem atrakcyjności. Kto ustala kanony piękna i co oznacza bycie brzydkim w społeczeństwie gardzącym ludźmi mniej urodziwymi? Poznając z bliska historię naszych bohaterów dowiemy się jak ogromny ból zadaje to społeczne tabu tym, których fizjonomia daleko odbiega od twarzy spoglądających na nas z okładek kolorowych czasopism. 
Naprawdę nalegam, abyście obejrzeli ten odcinek, na pewno znajdziecie go na internecie ! Pomyślcie o sobie :)

Pozdrawiam i wracam do oglądania " Ugotowanych " Bużka ;*